Ως άνθρωποι ενταγμένοι στην αριστερά, που
συμμετέχουμε στη ΛΑΕ, θα θέλαμε να θέσουμε εντός της ΛΑΕ, κάποια ζητήματα
στρατηγικής, τακτικής και διαδικασίας, τα οποία κρίνουμε ότι είναι ιδιαίτερα
κρίσιμα για την πορεία και την επιτυχία του εγχειρήματος.
Πριν απ’ όλα θα θέλαμε να διευκρινίσουμε ότι θα
προτιμούσαμε και σαφώς θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο, αυτή η συζήτηση να είχε
ξεκινήσει με ευθύνη και με πρωτοβουλία των επιτροπών που ορίστηκαν στη
Συνδιάσκεψη του Νοέμβρη για να ετοιμάσουν τις εισηγήσεις και προσυνεδριακό
διάλογο στις Πολιτικές Επιτροπές (Π.Ε.). Δεδομένου όμως ότι κάτι τέτοιο δεν
έχει λάβει χώρα, πολύ περισσότερο δεν έχει καν οριστεί μέχρι στιγμής η
ημερομηνία της Ιδρυτικής Συνδιάσκεψης, αναλαμβάνουμε αυτήν την πρωτοβουλία,
λόγω και της κρισιμότητας των ζητημάτων, όπως προαναφέραμε.
Τονίζουμε
ότι επιθυμία μας είναι η συζήτηση αυτή να ανοίξει οριζόντια μεταξύ των
μελών της ΛΑΕ, αφενός προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμετοχή και η έκφραση
όλων των απόψεων και αφετέρου προκειμένου να λειτουργήσει ως έναυσμα, ώστε να
ενεργοποιηθούν οι αντίστοιχες επιτροπές, να ολοκληρώσουν τα κείμενα και να
ορίσουν ημερομηνία. Αυτή η ανάγκη κρίνεται αυτή τη στιγμή επιτακτική, αν
μάλιστα λάβει κανείς υπόψη ότι η φυσιογνωμία της ΛΑΕ μέχρι στιγμής επαφίεται
στις αποφάσεις και τις ανακοινώσεις μη εκλεγμένων οργάνων, όπως και στους
άτυπους κανόνες εντός των Π.Ε., όπως έχουν διαμορφωθεί μέσω της πρακτικής και
βάσει της εκάστοτε σύνθεσης.
Τα σημεία λοιπόν που θεωρούμε κρίσιμα έχουν ως
εξής:
Α. Ως προς
τον τρόπο λειτουργίας:
1. Δεν
έχουμε καμία αμφιβολία ότι οι πάγιες και αυτονόητες στην Αριστερά αρχές για το
ρόλο της βάσης και των πρωτοβάθμιων οργανώσεων θα αποτυπωθούν και στο
μελλοντικό καταστατικό της ΛΑΕ. Θεωρούμε όμως κρίσιμο οι διατυπώσεις να
περάσουν στην πράξη και να μη μείνουν για μία ακόμη φορά στα χαρτιά –κι αυτό
είναι σημαντικό να ξεκινήσει ήδη από τώρα. Για να μπορέσουν στ’ αλήθεια οι
Πολιτικές Επιτροπές (Π.Ε.) να λειτουργήσουν ως βάση συγκρότησης της ΛΑΕ, θα πρέπει
να είναι κάτι περισσότερο από απλός ιμάντας μεταβίβασης της «γραμμής» και χώρος
διαμόρφωσης «συσχετισμών», με γραμμική εξάρτηση και αναφορά προς τα «κεντρικά».
Οι Π.Ε. θα πρέπει να αποφασίζουν ελεύθερα και δημοκρατικά, να εκλέγουν τα δικά
τους όργανα και να ενεργούν πολιτικά στο χώρο ευθύνης τους (είτε χωρικό είτε
επαγγελματικό) με δικές τους αποφάσεις και πρωτοβουλίες –προφανώς βέβαια εντός
του πολιτικού πλαισίου όπως θα οριστεί και από το Ιδρυτικό Συνέδριο. Ήδη στις
περιπτώσεις όπου έχει εφαρμοστεί μια τέτοια λειτουργία, έχει βρει μεγάλη
απήχηση.
Πέρα από
αυτό, ιδιαίτερη σημασία έχει η οριζόντια επικοινωνία των Π.Ε. μεταξύ τους,
καθώς και η ανάδρασή τους με τα όργανα (Πολιτικό Συμβούλιο, Γραμματεία), που
δεν μπορεί να είναι μόνο από πάνω προς τα κάτω, αλλά και το αντίστροφο.
Εξυπακούεται βέβαια ότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει κατ’ ελάχιστον και άμεσα την
ανάρτηση όλων των ανακοινώσεων όλων των Π.Ε. στην ιστοσελίδα της ΛΑΕ, καθώς και
την οργάνωση ενός δικτύου με το οποίο θα μπορούν μέλη και Π.Ε. να επικοινωνούν
και να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Σημαντικός σε αυτό το σημείο είναι ο τρόπος
κατανομής αρμοδιοτήτων στα μέλη των Π.Ε., η οποία πρέπει να αποφασίζεται από
την ίδια την Π.Ε., με βάση τον πολιτικό σχεδιασμό και τις αναγκαιότητες, για
τον οποίο θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να μην αναπαραχθούν τυχόν
προγενέστερες άτυπες ιεραρχίες και «επετηρίδες».
Βέβαια, δεν
μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ακόμη και σήμερα τρέχουν πολύ σοβαρά πολιτικά
ζητήματα. Συνεπώς, ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας δεν μπορεί να μετατεθεί
για τον χρόνο μετά τη διεξαγωγή της Συνδιάσκεψης. Αντίθετα, θεωρούμε ότι θα
πρέπει άμεσα να εφαρμοστούν μέτρα που θα επιτρέπουν σε όλα τα μέλη να
συμμετέχουν ισότιμα. Ζητούμε λοιπόν το οργανωτικό να αναλάβει την ενημέρωση και
τον συντονισμό όλων των Π.Ε. και να θέσει τις βάσεις ώστε να διεξάγεται η
οριζόντια επικοινωνία μεταξύ τους. Ιδιαίτερη μέριμνα θα πρέπει να δοθεί για την
ενημέρωση όλων των μελών σχετικά με τις αποφάσεις των Π.Ε. και των υπόλοιπων
οργάνων, όπως και για τη διεξαγωγή ισότιμου και ουσιαστικού διαλόγου. Κυρίως
για να μην επαναληφθούν ξανά περιστατικά, όπως αυτό με τον προϋπολογισμό της
περιφέρειας Αττικής. Να σημειωθεί εδώ ότι ακόμη το Πολιτικό Συμβούλιο και η
Γραμματεία δεν έχουν πάρει θέση για ένα θέμα για το οποίο τους απευθύνθηκαν
πολλές Τοπικές Επιτροπές της ΛΑΕ, με αποφάσεις τους.
2. Αν
θέλουμε να χτίσουμε μια άλλη αριστερά, μακριά από το μοντέλο ΣΥΡΙΖΑ, που
οδήγησε σε αυτή τη χρεοκοπία, είναι σημαντικό να αποφασίσουμε και να
δημιουργήσουμε έναν άλλο τρόπο συλλογικότητας. Χρειαζόμαστε συλλογική ηγεσία,
και όχι «αρχηγό». Το θέμα της συλλογικής ηγεσίας όμως δεν είναι θέμα απλώς
αριθμητικό. Είναι θέμα τρόπου λειτουργίας. Ένας δημοκρατικός τρόπος λειτουργίας
και ισότιμης παρουσίας στον δημόσιο διάλογο θα μας επιτρέψει και να ξεφύγουμε
από την εικόνα του «πρώην ΣΥΡΙΖΑ», ακόμη και του «καλού ΣΥΡΙΖΑ», –καθώς σε κάθε
περίπτωση η ταύτιση με τον ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί συγχύσεις και αρνητικές
εντυπώσεις, πράγμα που έχει επιβεβαιωθεί και με το αποτέλεσμα των εκλογών και
διαπιστώνεται καθημερινά στην επαφή μας με τον κόσμο– και να δημιουργήσουμε μια
νέα φυσιογνωμία για την ΛΑΕ. Και αυτή η διαδικασία είναι αναγκαίο να ξεκινήσει
από τώρα, λχ με την ισόρροπη εκπροσώπηση στα ΜΜΕ –με προσοχή ως προς την
επιλογή των εκπομπών– όλων των πολιτικών αποχρώσεων, των ηλικιακών και
κοινωνικών κατηγοριών.
Β. Ως προς
τις συμμαχίες
Στα
συμπεράσματα της Συνδιάσκεψης του Νοέμβρη, γράφαμε: «η ΛΑΕ αναλαμβάνει την
ευθύνη που της αναλογεί για την υπόθεση της Αριστεράς με στόχο την
ανασυγκρότηση και επανίδρυσή της. Θα πάρουμε πρωτοβουλίες για να βαθύνει ο
διάλογος των αριστερών, ριζοσπαστικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων, των δυνάμεων
που αντιλαμβάνονται τη σημασία ενός μεταβατικού προγράμματος για την απαλλαγή
από τα μνημόνια και το βραχνά του χρέους και για τη ρήξη με την ευρωζώνη.
Στόχος μας η διαμόρφωση ενός κοινού πεδίου, ενός «φόρουμ» διαλόγου και κοινών
πρωτοβουλιών».
Στο επίπεδο
αυτό διαπιστώνουμε ότι οι κινήσεις που έχουν γίνει και οι πρωτοβουλίες που
έχουν αναληφθεί δεν είναι επαρκείς και ικανοποιητικές. Αντ’ αυτού, με τη
συνέχιση των συνεργασιών με το ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποιες περιπτώσεις στην αυτοδιοίκηση
και τα σωματεία, δημιουργούμε τις ακριβώς αντίθετες εντυπώσεις, οι οποίες
αξιολογούνται αρνητικά από τους ανθρώπους στους οποίους θέλουμε να απευθυνθούμε.
Το κοινό Δελτίο Τύπου με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ από την άλλη συνάντησε την αποδοχή του
κόσμου, πράγμα που μας οδηγεί στο να συμπεράνουμε ότι πρέπει να κατευθυνθούμε
προς τις συνεργασίες με οργανώσεις και δυνάμεις της αριστεράς με σαφές
αντιμνημονιακό, αντινεοφιλελεύθερο και αντισυστημικό στίγμα.
Γ. Ως προς
το θέμα του ευρώ και της Ε.Ε.
Έχει
καταστεί πλέον σαφές στο σύνολο του ελληνικού λαού ότι ευρωζώνη και μνημόνια
είναι άκρως συνυφασμένα, και ότι δεν νοείται έξοδος από το Μνημόνιο χωρίς ρήξη
με την ευρωζώνη και την Ε.Ε.. Η αμφίσημη προεκλογική ρητορική επ’ αυτού του
θέματος, σε μια κοινωνία που είναι πλέον συνειδητοποιημένη, συνέβαλε φυσικά και
στην εκλογική αποτυχία. Βέβαια, αναγνωρίζουμε ότι στις ανακοινώσεις και τις
δημόσιες παρουσίες των περισσότερων στελεχών το θέμα της εξόδου από την
ευρωζώνη τίθεται πλέον με σαφήνεια. Σε αυτή τη φάση όμως, θεωρούμε ότι είναι
αναγκαίο να πάρουμε ξεκάθαρα θέση ότι η έξοδος από την ευρωζώνη σημαίνει και
σύγκρουση και έξοδο από την Ε.Ε..
Είναι
ξεκάθαρο τι είδους ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση είναι η Ε.Ε.. Η οδυνηρή εμπειρία
της δήθεν «διαπραγμάτευσης» του ΣΥΡΙΖΑ με τους «εταίρους» έχει καταγραφεί και
στη συνείδηση του κόσμου και δεν αφήνει περιθώρια για άλλες υποσχέσεις
«διαπραγματεύσεων» για να βγούμε από την ευρωζώνη παραμένοντας στην Ε.Ε. σε
συνεννόηση με τους «εταίρους». Οι δεσμεύσεις της Ε.Ε. δεν αφορούν μόνο την
ευρωζώνη: τα ευρωενωσιακά σύμφωνα, η TTIP, οι
επιταγές της ΚΑΠ, οι νομοθεσίες ενάντια στην εργασία σε όλες τις χώρες της
Ε.Ε., το χτύπημα στα θεμέλια της δημοκρατίας, η συνεργασία με τη φασιστική
κυβέρνηση της Oυκρανίας, η
στάση της Ε.Ε. στο προσφυγικό και πολλά άλλα, δείχνουν ότι δεν είναι απλώς
ζήτημα νομίσματος και ευρωζώνης. Δεν μπορεί η πολιτική λογική μας να αφήνει
αυταπάτες σχετικά με το ρόλο της Ε.Ε. ή αυταπάτες περί μιας «άλλης Ε.Ε.», ούτε
μπορεί να κινείται στη λογική μιας «συντεταγμένης εξόδου από το ευρώ», η οποία
θα γίνει μέσα από μια συμφωνία με το ευρωσύστημα και θα βασίζεται σε ευρωπαϊκές
χρηματοδοτήσεις. Το αλήστου μνήμης «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που βασιζόταν
σε χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ, αποτελεί ακριβές παράδειγμα αυτού που οφείλουμε να
αποφύγουμε.
Ο φόβος
εξόδου από την ευρωζώνη, τη Σένγκεν και όλες τις άλλες συνθήκες αξιοποιήθηκε το
καλοκαίρι, ώστε το ΟΧΙ να μετατραπεί σε ΝΑΙ, και θα χρησιμοποιηθεί και τώρα,
προκειμένου να περάσει το ασφαλιστικό και τα προαπαιτούμενα της «αξιολόγησης».
Πολύ περισσότερο που είναι οι ευρωπαϊκές συνθήκες, μαζί με το μνημονιακό νομικό
οπλοστάσιο, που βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας ως φραγμό σε κάθε διεκδίκηση, η
βάση της καλλιέργειας του δόγματος ΤΙΝΑ και μάλιστα πλέον από τα «αριστερά».
Πιστεύουμε
πως η ΛΑΕ πρέπει να ηγηθεί, ξεκάθαρα και με σαφήνεια, ενός μεγάλου μετώπου
ενάντια στο ευρώ και την Ε.Ε., για μια άλλη πορεία στην οικονομία και την
κοινωνία. Η κοινωνία είναι έτοιμη να υποδεχτεί μια τέτοια πρόταση και ήδη η συντριπτική
πλειοψηφία των ρευμάτων της αριστεράς να την υποστηρίξει με σθένος.
Στην
κατεύθυνση αυτή, χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα εξόδου, με εμβάθυνση του
μεταβατικού μας προγράμματος, για την προετοιμασία της κοινωνίας, που θα πρέπει
να βγει μπροστά σε αυτή τη διαδικασία ρήξης και σύγκρουσης.
Τέλος, κρίσιμο για την πορεία της ΛΑΕ είναι ένα
ακόμη θέμα, το οποίο κατ’ επανάληψη θέτουν άνθρωποι που διάκεινται θετικά προς
αυτήν. Συγκεκριμένα, το θέμα αυτό αφορά στην ανάγκη να αποκαλυφθούν πληροφορίες
σχετικά με το κυβερνητικό εξάμηνο, οι οποίες αφενός θα επιτρέψουν στη
δημιουργία μιας σωστής εικόνας για τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα (κυρίως σε κόσμο που έχει
ακόμη αυταπάτες για τις «καλές του προθέσεις»), και αφετέρου θα δώσουν τις
απαραίτητες εγγυήσεις σε ό,τι έχει να κάνει με την οριστική μας ρήξη με το
παρελθόν.
Αν και είναι αρκετοί αυτοί που πιστεύουν ότι αυτή
η συζήτηση δεν πρέπει να γίνεται δημόσια, γιατί αποδυναμώνει τη ΛΑΕ, θέλουμε να
επισημάνουμε ότι οι εντυπώσεις που αντλούμε εμείς καθημερινά από τους χώρους
στους οποίους κινούμαστε είναι ακριβώς οι αντίθετες. Αυτό που πραγματικά μας
αποδυναμώνει είναι το μη καθαρό πολιτικό στίγμα, η έλλειψη ξεκάθαρης στάσης για
το τι θέλουμε και το πώς βλέπουμε τη ΛΑΕ. Συνοπτικά, λοιπόν, αν μπορούσαμε να
πούμε με μια φράση όλα τα παραπάνω θα ήταν η εξής: Έχουμε διδαχθεί από τα λάθη
μας και δεν είμαστε διατεθειμένοι να τα επαναλάβουμε.
Υπογραφές (*)
Δημήτρης
|
Αλεξίου
|
Π.Ε. Αγ. Παρασκευής
|
Ελένη
|
Ανδριοπούλου
|
Π.Ε. Β. Κέρκυρας
|
Κώστας
|
Αντωνιάδης
|
Π.Ε. Β' Θεσσαλονίκης
|
Γιάννης
|
Αυγέρος
|
Π.Ε. Καλλιθέας
|
Αθηνά
|
Βλαχογεώργου
|
Π.Ε. Εύβοιας
|
Γεωργία
|
Γκαρδαλίνου
|
Π.Ε. Καρδίτσας
|
Μαρία
|
Δημητριάδη
|
Π.Ε. Κορινθίας
|
Βιργινία
|
Καλαμπούκη
|
Π.Ε. Άρτας
|
Μάριος
|
Καλομενόπουλος
|
Π.Ε. Νέας Σμύρνης
|
Αγγελική
|
Καράπα
|
Π.Ε. Εύβοιας
|
Ευτυχία
|
Κολέκα
|
Π.Ε. Χαλκίδας
|
Παναγιώτης
|
Κολοβός
|
Π.Ε. δικηγόρων
|
Δημήτρης
|
Κόρκας
|
Π.Ε. Κορινθίας
|
Σταμάτης
|
Κυριακάκης
|
Π.Ε. Κορωπίου
|
Παντελής
|
Μέλιος
|
Π.Ε. Αγρινίου
|
Σπύρος
|
Μητσέλος
|
Π.Ε. Θεσπρωτίας
|
Αγγελική
|
Μουζακίτη
|
Π.Ε. Κέρκυρας
|
Αναστασία
|
Μπάλαρη
|
Π.Ε. Πάτρας
|
Παντελής
|
Πεταλάς
|
Π.Ε. Καισαριανής
|
Σπύρος
|
Σκαμνέλος
|
Π.Ε. Άρτας
|
Ιωσήφ
|
Σπάρταλης
|
Π.Ε. Ρόδου
|
Γιώργος
|
Στάθης
|
Π.Ε. Κορωπίου
|
Σπύρος
|
Στογιάννης
|
Π.Ε. Ρόδου
|
Τάσος
|
Συργιαννίδης
|
Π.Ε. Καλλιθέας
|
Αναστασία
|
Τέκνου
|
Π.Ε. Πολιτισμού
|
Νικόλαος
|
Τζαχρήστας
|
Π.Ε. Χαλκίδας
|
Έφη
|
Τριάντη
|
Π.Ε. Πετραλώνων
|
Γιάννης
|
Φλωράκης
|
Π.Ε. Παλήνης
|
Στέλα
|
Χριστοφορίδου
|
Π.Ε. Καβάλας
|
(*) Η συγκέντρωση υπογραφών
συνεχίζεται στο symvoli.lae.30@gmail.com και η λίστα με τους
υπογράφοντες θα ανανεώνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
