Translate

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015

κόκκινα δάνεια και πλειστηριασμοί




Ενημέρωση/κριτική αποδόμηση της νέας νομοθεσίας για τα κόκκινα δάνεια και τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας
Αντιστάσεις/κινήματα δανειοληπτών

της Ελένης Πορτάλιου

Η εξυπηρέτηση με ληστρικούς όρους του ιδιωτικού χρέους των λαϊκών τάξεων συνεργεί στην περαιτέρω φτωχοποίησή τους και ταυτόχρονα αποτελεί ένα μηχανισμό διαρκούς ελέγχου και εξάρτησης ατόμων και νοικοκυριών από τράπεζες, δημόσιο, δικαστήρια.

Σύμφωνα με στοιχεία, περισσότερες από 1,5 εκατομμύριο είναι οι καθυστερούμενες, πάνω από 1 μήνα, οφειλές προς τις τράπεζες από μικρά επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες (300.000 περίπου δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, 700.000 περίπου δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων, 500.000 οφειλέτες πιστωτικών καρτών και 100.000 περίπου δανειολήπτες μικρών επιχειρηματικών δανείων). Τα κόκκινα δάνεια προς τις τράπεζες υπολογίζονται σε 109,5 δις €. Σημαντικά είναι, επίσης, τα χρέη των νοικοκυριών στο δημόσιο (ασφαλιστικά ταμεία, εφορίες) και τις ΔΕΚΟ - βλέπε χρέη στη ΔΕΗ  που συνεπάγονται διακοπή ρευματοδότησης. Το ύψος των κόκκινων δανείων σε αυτούς τους φορείς υπολογίζεται σε 100 δις €.

Για τη χιονοστιβάδα των κόκκινων δανείων δεν ευθύνονται οι λαϊκές οικογένειες που πήραν στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια, ούτε οι ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες και μικροεπιχειρηματίες που έλαβαν επιχειρηματικά δάνεια. Ευθύνεται από τη μια μεριά η τοκογλυφική πολιτική των τραπεζών με τις τεράστιες ψαλίδες μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και επιτοκίων χορηγήσεων (ιδίως για τα καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες), τις παράνομες ρήτρες με τις οποίες φόρτωναν έξοδα στο δανειολήπτη, την πολιτική προώθησης επισφαλών προϊόντων (όπως τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο). Από την άλλη ευθύνεται η πολιτική των μνημονίων που στραγγάλισε με την ύφεση κάθε δυνατότητα αποπληρωμής των δανείων (για να μην αναφερθούμε σε όσους μικρομολογιούχους είδαν να εξανεμίζονται οι αποταμιεύσεις τους με το PSI). Η πολιτική αυτή, που οδήγησε σε απόγνωση και αυτοκτονίες,έχει καταστήσει τον ιδιοκτήτη ενοικιαστή στο σπίτι του, ανεξάρτητα από το είδος του δανείου που έχει λάβει, καθώς οι τράπεζες σε μεγάλο βαθμό εξαρτούσαν τις ρυθμίσεις των καταναλωτικών ή επιχειρηματικών δανείων από την παροχή εμπράγματων εγγυήσεων ή την εγγύηση τρίτων. (Δημήτρης Σαραφιανός, νομικός).

Σήμερα η δυνατότητα ιδιοκατοίκησης, που αποτελούσε με διάφορες μορφές την κυρίαρχη στεγαστική πολιτική της χώρας μας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ναυαγεί στην απώλεια χιλιάδων ιδιόκτητων κατοικιών ενώ οι τράπεζες και προοπτικά οι ξένοι επενδυτές αποκτούν τον στρατηγικό έλεγχο ενός βασικού πόρου επιβίωσης των λαϊκών τάξεων. Οι μικροί ιδιοκτήτες ακινήτων περιορίζονται δραστικά σε βάθος χρόνου και πολλαπλασιάζονται οι ενοικιαστές, γεγονός που διευκολύνει την κινητικότητα των εργαζομένων. Σύμφωνα με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ η πολιτική επιδότησης της αγοράς λαϊκής στέγης, είτε μέσω δημοσίων επενδύσεων είτε μέσω τραπεζικού δανεισμού, πρέπει να αντικατασταθεί από πολιτική επιδότησης ενοικίων.

Το νομοθετικό πλαίσιο για τα Κόκκινα Δάνεια

Ο νόμος 3869/2010, γνωστός ως νόμος Κατσέλη, τροποποιήθηκε τον Αύγουστο 2015 και εκ νέου πρόσφατα με τις διατάξεις περί «προαπαιτούμενων» (19/11/2015). Αφορά στη ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Στο νόμο δεν περιλαμβάνονται οι έμποροι επειδή έχουν δυνατότητα πτώχευσης. Στο πεδίο εφαρμογής του νόμου εμπίπτει το σύνολο των οφειλών των φυσικών προσώπων προς ιδιώτες (εδώ περιλαμβάνονται οι τράπεζες), επίσης, βεβαιωμένες οφειλές στην Εφορία, στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού και τα νομικά πρόσωπα αυτών, καθώς και ασφαλιστικές εισφορές προς τους οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης.
Οι οφειλέτες που έχουν ρυθμίσει τις οφειλές τους με τον νόμο Κατσέλη του 2010 και μπορούν ν’ ανταποκρίνονται στις τότε ρυθμίσεις παραμένουν στο ίδιο καθεστώς. Όλοι οι υπόλοιποι εντάσσονται στο δυσμενώς τροποποιημένο - σύμφωνα με τις απαιτήσεις των λεγόμενων «θεσμών» - νόμο, ο οποίος έχει ήδη συμπληρωθεί με την ενεργοποίηση του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών για τον στενό έλεγχο των δανειοληπτών και με τον τροποποιημένο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, που περιορίζει τα δικαιώματα των δανειοληπτών υπέρ των τραπεζών (μείωση των εισοδηματικών ορίων για επιβολή κατασχέσεων, παρακράτηση μέρους μισθών, κ.λπ.).

Ποιά είναι η λογική του τροποποιημένου νόμου Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα

Οι οφειλέτες διαπραγματεύονται αρχικά με τους πιστωτές για την επίτευξη εξωδικαστικού συμβιβασμού. Αν δεν καταλήξει αυτή η διαδικασία οι οφειλέτες υποβάλλουν αίτηση για ρύθμιση οφειλών στο αρμόδιο δικαστήριο (ειρηνοδικείο). Σε κάθε περίπτωση οι δανειολήπτες εμπλέκονται, όσο παραμένουν χρεωμένοι, σε διαδικασίες και υποχρεώσεις για τις οποίες χρειάζονται οπωσδήποτε συνδρομές δικηγόρων ή άλλων φορέων δημόσιων ή ιδιωτικών, όπως ορίζει ο νόμος. Βρίσκονται σε συνεχή εποπτεία από τους πιστωτές, είναι υποχρεωμένοι να ενημερώνουν για την παραμικρή αλλαγή της περιουσιακής και οικονομικής τους κατάστασης και κυρίως ν’ αποπληρώνουν τις δόσεις τους, αν καταλήξουν σε διακανονισμό - εξωδικαστικό ή μέσω δικαστηρίου. Αν δεν τις αποπληρώνουν πολύ σύντομα εκπίπτουν της ρύθμισης. Δηλαδή, όπως ορίζει ο νόμος, οι δανειολήπτες πρέπει να είναι «συνεργάσιμοι» υπό την έννοια της Απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδας, Ευρωσύστημα, Επιτροπή Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων. Χαρακτηριστικά για τις ασκούμενες πιέσεις και ελέγχους είναι όσα αναφέρονται στο άρθρο 8 του νόμου με τίτλο : Δικαστική Ρύθμιση Χρεών :
«Αν τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη δεν είναι ε­παρκή, το δικαστήριο, αφού αφαιρέσει το ποσό που α­παιτείται για την κάλυψη των ευλόγων δαπανών διαβίω­σης του ιδίου και των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του … διατάσσει την καταβολή μηνιαίως, για χρονικό διά­στημα τριών (3) ετών, του ποσού που απομένει με βάση τα περιουσιακά στοιχεία και τα πάσης φύσεως εισοδήματά του, για την ικανοποίηση των απαιτήσεων των πιστωτών». Δηλαδή το δικαστήριο επεμβαίνει με απόλυτο τρόπο στους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών με στόχο να διασφαλιστούν πρωτίστως οι οριζόμενες δικαστικά δόσεις των δανείων.

Διαδικασία ρευστοποίησης περιουσίας / προστασία κύριας κατοικίας

Επικεντρώνουμε στην προστασία της κύριας κατοικίας γιατί αυτή αποτελεί στρατηγικό πόρο επιβίωσης και ανασύνταξης ατόμων και οικογενειών. Χάνοντας το σπίτι τους οι άνθρωποι βρίσκονται κυριολεκτικά στο κενό. Οικογένειες διαλύονται, χιλιάδες οδηγούνται στο δρόμο, αλλά και οι προσωρινά φιλοξενούμενοι αποδιοργανώνονται και συνήθως χάνουν τις ισχνές δυνατότητες εξεύρεσης εργασίας και διεκδίκησης των ελάχιστων προνοιακών επιδομάτων που δικαιούνται. Σε κάθε περίπτωση κανείς δεν μπορεί να ζήσει χωρίς σπίτι. Είναι δε φανερό ότι όσοι δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν το στεγαστικό τους δάνειο, για το οποίο πιθανότατα έχουν ήδη πληρώσει αρκετά, δεν θα μπορούν ούτε να νοικιάσουν σπίτι.
Η προστασία της κύριας κατοικίας αφορά σε όλες τις περιπτώσεις οφειλετών που ορίζει ο τροποποιημένος νόμος Κατσέλη. Εφόσον υπάρχει ρευστοποιήσιμη περιουσία, η εκποίηση της οποίας κρίνεται απαραίτητη για την ικανοποίηση των πιστωτών, ή όταν το δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να παρακολουθήσει ή υποβοηθήσει την εκτέλεση των όρων ρύθμισης των οφειλών, ορίζεται εκκαθαριστής και ακολουθούνται διαδικασίες εκκαθάρισης.

«Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018 ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει στο δικαστήριο πρόταση εκκαθάρισης και σχέδιο διευθέτησης οφειλών ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση ενυπόθηκο ή μη ακίνητο, εφόσον, συγκεντρώνει τις παρακάτω προϋποθέσεις : α) το συγκε­κριμένο ακίνητο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, β) το μηνιαίο διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα δεν υπερ­βαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης προσαυξημένες κατά εβδομήντα τοις εκατό (70%), γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας κατά τον χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκα­τόν ογδόντα χιλιάδες (180.000) ευρώ για τον άγαμο ο­φειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες ευρώ (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία (3) τέ­κνα και δ) ο οφειλέτης είναι συνεργάσιμος δανειολή­πτης, βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών. Το σχέδιο διευθέτησης οφειλών θα προβλέπει ότι ο οφειλέτης θα καταβάλλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπληρωμής του και ότι καταβάλλει ποσό τέτοιο ώστε οι πιστωτές του δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυ­τήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστι­κής εκτέλεσης.
Εύλογες δαπάνες είναι : 13.906 € για τον άγαμο, 23.659 € για τον έγγαμο, 29.372 € για τον έγγαμο με ένα παιδί και 35.086 € για τον έγγαμο με δύο παιδιά.

Μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2018, στις περιπτώσεις κα­τά τις οποίες ο οφειλέτης συγκεντρώνει τις εξής προϋποθέσεις: α) το συγκεκριμένο α­κίνητο χρησιμεύει ως κύρια κατοικία του, β) το μηνιαίο διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα υπολείπεται ή εί­ναι ίσο των ευλόγων δαπανών διαβίωσης, γ) η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του κατά το χρόνο συζήτησης της αίτησης δεν υπερβαίνει τις εκατόν είκοσι χιλιάδες (120.000) ευρώ για τον άγαμο οφειλέτη, προσαυξημένη κατά σαράντα χιλιάδες (40.000) ευρώ για τον έγγαμο οφειλέτη και κατά είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ ανά τέκνο και μέχρι τρία τέκνα, δ) είναι συνεργάσιμος δανειολήπτης, βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών και ε) βρίσκεται σε πραγματική αδυναμία πληρωμής των μηνι­αίων καταβολών, όπως αυτές ορίζονται στο σχέδιο διευ­θέτησης οφειλών της προηγούμενης παραγράφου, δια­σφαλίζεται ότι οι πιστωτές δεν θα βρεθούν, χωρίς τη συ­ναίνεσή τους, σε χειρότερη οικονομική θέση από αυτήν στην οποία θα βρίσκονταν σε περίπτωση αναγκαστικής εκτέλεσης, με τον ακόλουθο τρόπο. Ο οφειλέτης μπορεί να υποβάλει αίτηση στο Ελληνικό Δημόσιο για τη με­ρική κάλυψη του ποσού της μηνιαίας καταβολής του σχεδίου διευθέτησης οφειλών το οποίο ορίζει η δικαστική απόφαση. Ο οφειλέτης υποχρεούται να καταβάλει το μέγιστο της δυνατότητας αποπλη­ρωμής του και σε κάθε περίπτωση υποχρεούται στην κα­ταβολή ελάχιστης συνεισφοράς. Η συνεισφορά του Ελ­ληνικού Δημοσίου στο παραπάνω σχέδιο διευθέτησης ο­φειλών αφορά στο θέμα και καταβάλλεται στους πιστωτές, υπό την προϋπό­θεση ότι ο οφειλέτης παραμένει συνεπής στην καταβολή της ελάχιστης συνεισφοράς». Η παραπάνω επιδότηση μπορεί να γίνει μόνο μέχρι τέλους του 2016 και αποτελεί μέρος του οφειλόμενου κεφαλαίου.
Εύλογες δαπάνες είναι : 8.180€ για τον άγαμο, 13.917€ για τον έγγαμο, 17.278€ για τον έγγαμο με ένα παιδί και  20.639€ για τον έγγαμο με δύο παιδιά.

Τι σημαίνουν τα παραπάνω ; Ότι προστατεύονται οι πιστωτές (τράπεζες, κ.λπ.) και όχι οι οφειλέτες. Οι πιστωτές δεν θα πάρουν σε καμία περίπτωση χαμηλότερο ποσό από αυτό που θα ελάμβαναν αν έβγαζαν το σπίτι σε πλειστηριασμό και το ύψος των δόσεων αποπληρωμής ορίζεται με κριτήριο να μη ζημιωθούν οι πιστωτές. Δηλαδή, μέσω της διευθέτησης των οφειλών, σώζονται κατά προτεραιότητα οι τράπεζες, κ.λπ., όχι τα χρεωμένα νοικοκυριά. Ακόμα και για την κατηγορία των πιο φτωχών νοικοκυριών που υπολογίζονται στο 25%, οι οφειλέτες πρέπει να συνεισφέρουν οπωσδήποτε ένα ποσό το οποίο θα συμπληρώνει το δημόσιο υπό μορφή δανείου και μόνο εφόσον αυτοί καλύπτουν την οριζόμενη συνεισφορά. Χαρακτηριστικό της αρπακτικής λογικής των ρυθμίσεων είναι τα αναφερόμενα στο άρθρο 9.
«Αν κατά τη διάρκεια της αποπληρωμής του σχεδίου δι­ευθέτησης οφειλών, ο οφειλέτης πωλήσει την κύρια κα­τοικία του και το τίμημα από την πώληση υπερβαίνει το ποσό της διευθετημένης δανειακής οφειλής, όπως αυτή καθορίζεται από τη δικαστική απόφαση,…. τότε το ήμισυ της διαφοράς κατανέμεται υπέρ των ενέγγυων και προνομιούχων πιστωτών. Σε κάθε περί­πτωση το ποσό το οποίο λαμβάνει ο κάθε πιστωτής από την παραπάνω κατανομή, δεν μπορεί να είναι ανώτερο του ποσού που θα λάμβανε δυνάμει του σχεδίου διευθέ­τησης οφειλών».

Τα κερδοσκοπικά funds παραμονεύουν

Στα προαπαιτούμενα του Δεκεμβρίου περιλαμβάνονται περαιτέρω ρυθμίσεις των κόκκινων δανείων οι οποίες αφορούν στη φύση των εμποδίων που υπάρχουν στην αγορά και στον προσδιορισμό όρων και προϋποθέσεων δραστηριοποίησης των funds υπό την εποπτεία της ΤτΕ. Το Υπουργείο Οικονομίας διαρρέει ότι δεν θα πωληθούν κόκκινα δάνεια σε funds - δεν το επιτρέπει η κείμενη νομοθεσία - αλλά θα βρεθεί «λύση» εντός του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους πιστέψουμε. Επίσης, η κυβέρνηση δεσμεύεται να παρουσιάσει προτάσεις που θα καταστήσουν λειτουργικό τον νόμο Δένδια, που αφορά στα κόκκινα δάνεια μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Ενότητα δανειοληπτών versus εξατομίκευσης

Η βασική αντίληψη του νόμου είναι η εξατομίκευση των δανειοληπτών. Οι ρυθμίσεις δεν είναι γενικές και πάγιες, αλλά ειδικές και ασταθείς, ξεχωριστές για την κάθε περίπτωση διαπραγμάτευσης, εξωδικαστικής ή δικαστικής.
Η βαθιά αντιδραστική αυτή προσέγγιση μεταφέρει τους λόγους της ύπαρξης χρέους στο άτομο και την «ασυνέπειά» του, ενοχοποιώντας τον χρεωμένο άνθρωπο για την αδυναμία πληρωμής. Είναι γνωστό ότι χιλιάδες νοικοκυριά χάνουν τα σπίτια τους μέσα στη σιωπή.
Πρώτος στόχος, λοιπόν, του κινήματος για την υπεράσπιση των δανειοληπτών των κόκκινων δανείων και ιδιαίτερα εκείνων που κινδυνεύουν να χάσουν την κύρια κατοικία τους, είναι να συγκροτηθούν κοινωνικές συλλογικότητες και δεσμοί αλληλεγγύης μεταξύ των χρεωμένων νοικοκυριών, αρχικά τοπικά σε επίπεδο γειτονιάς ή πόλης, ή στο πλαίσιο συνδικαλιστικών οργανώσεων και οργανώσεων δανειοληπτών. Χρειάζεται ενημέρωση, νομική στήριξη, συμπαράσταση σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση από Επιτροπές Αγώνα με αυτοπρόσωπη συμμετοχή των χρεωμένων προσώπων. Μέσα από τις επιμέρους ομάδες θα μπορέσει να γεννηθεί ένα πανελλαδικό κίνημα, το οποίο θα θέσει αποτελεσματικά τα βασικά αιτήματα που αφορούν στην προστασία των δανειοληπτών από υφαρπαγή του εισοδήματός τους και βασικών περιουσιακών τους στοιχείων, πρωτ’ απ’ όλα της κύριας κατοικίας.

Ανατροπή του σημερινού θεσμικού πλαισίου
Βασικά αιτήματα για την προστασία των οφειλετών

·      Αναστολή πλειστηριασμών για χρέη λαϊκών νοικοκυριών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων και αγροτών προς Τράπεζες, Δημόσιο, Ασφαλιστικούς Οργανισμούς και ΔΕΚΟ.
·      Κατάργηση των νομοθετικών ρυθμίσεων του Κώδικα Δεοντολογίας και του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που διευκολύνουν την υφαρπαγή της κύριας κατοικίας.
·      Η κύρια κατοικία να κατοχυρωθεί ως ακατάσχετη.
·      Απαγόρευση μεταβίβασης δανείων σε κερδοσκοπικά funds.
·      Ρύθμιση δανείων με διαγραφή μέρους ή του συνόλου της οφειλής ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη.
·      Καθορισμός δόσεων ώστε να διασφαλίζεται ένα επαρκές επίπεδο ζωής για τους οφειλέτες.
·      Περίοδος χάριτος με πάγωμα χρεών και εκλογίκευση επιτοκίων.
·      Συσχέτιση τρέχουσας αξίας ακινήτων με το αρχικό ποσό του δανείου, το υπάρχον υπόλοιπο και το εισόδημα.

Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015

Δεν θα καταλάβω ποτέ μου τις γυναίκες...





  


του Κώστα Βοσταντζόγλου

Δεν θα καταλάβω ποτέ μου τις γυναίκες. Προχτές έβαλα τον απινιδωτή. Πριν πάω για την επέμβαση, η γυναίκα μου κάθιδρη από τρόμο με φιλούσε λες και πήγαινα στο εκτελεστικό απόσπασμα. Με το πάθος που δείχνει όταν φιλάει το σεπτό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα όταν ροβολάμε στην Κέρκυρα. Ένοιωσα περίεργα. Κάτι μεταξύ άγιου λείψανου και Τιμίας Ζώνης. Για να την καθησυχάσω επιστράτευσα τη λογική μου. Της είπα πως θεία ειν’ η δόξα. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Πως είναι φυσικό συμβάν και πως δεν θέλω κλάματα. Πως τα σιχαίνομαι. Πως άμα πεθάνω, όσα έχω της ανήκουν. Πως η συλλογή των γραμματοσήμων μου μπορεί να κάνει κάμποσα λεφτά και να μην την “σκοτώσει”. Πως τα PIN στις κάρτες μου τα έχω στο πρώτο συρτάρι του γραφείου μου. Της επέστησα την προσοχή της να μην ξεχάσει να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ και να δώσει 190 ευρώ που χρωστάω στον αδερφό μου. Πως αντί στεφάνων να καταθέσουν τα ποσά στο “Χαμόγελο του παιδιού”.
Ταχτοποίησα λοιπόν τα των εγκοσμίων και ήμουν έτοιμος για το μεγάλο ταξίδι. Αυτή δεν το πήρε καλά. Άρχισε να χτυπάει ξύλα μέχρι που έβγαλε κάλους στα δάχτυλα, μου έλεγε “μη λες τέτοια”, με διαβεβαίωνε πως με αγαπάει, κάτι που ξέρω εδώ και 24 χρόνια, και προσπαθούσε να με πείσει και να πεισθεί πως “όλα θα πάνε καλά”. Ευτυχώς την ξεκολλήσαν από πάνω μου πριν μπω στο χειρουργείο.
Εκεί με γδύσανε εντελώς. Αυτό το βρήκα παράξενο γιατί η εγχείρηση θα γινόταν στο στήθος. Ρώτησα τον νοσοκόμο γιατί; και μου είπε ξερά και αγενέστατα: “έτσι γίνεται”. Φαίνεται είχε προηγηθεί η φήμη πως έχω αγαλματένιο κορμί, φιδίσιο και σεξουαλικό, πλασμένο για έρωτα και θέλανε να το θαυμάσουν σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. Μετά, ξυρίσανε τα στήθη μου για τα οποία είμαι υπερήφανος. Διατηρούνται στητά παρά τα χρόνια μου. Με πλακώσανε στα Betadine και στα τοπικά αναισθητικά. Με πασάλειψαν καλά από τον λαιμό μέχρι τους κοιλιακούς. Στο χειρουργείο όλα ήταν θαυμάσια. Ιδίως μία νεαρή γιατρός. Το χειρουργείο είχε λαμπρό φωτισμό. Είχε και διάφορα μηχανήματα που κανένας δεν με ξενάγησε και δεν μου είπε τι κάνουν. Είχε επίσης μια πετσέτα με ψαλίδια, νυστέρια κάτι λεκάνες και άλλα μυστηριώδη εργαλεία. Ήθελα να παίξω μ’ αυτά, αλλά δεν μ’ αφήσανε. Με ξαπλώσανε τ’ ανάσκελα με το ζόρι, είπαμε μακάβρια αστεία με τον χειρουργό μου που έχει χιούμορ και μετά μου σκάψανε το στέρνο άσπλαχνα, χώσανε κάτι ηλεκτρόδια στη μεγαλόθυμη καρδούλα μου, εγώ παρακολουθούσα έκθαμβος την γιατρό που παρακολουθούσε εξίσου έκθαμβη ένα μηχάνημα που έκανε μπιπ μπιπ, κάποια στιγμή τα πήρα στο κρανίο γιατί προσπαθούσαν να χωρέσουν τον απινιδωτή στην τρύπα που μου είχαν ανοίξει και δεν χώραγε και είπα λόγια πικρά στον χειρουργό. Του είπα: με πονάς, αυτός δεν έδωσε σημασία γιατί νόμισε πως του έκανα νάζια, έσπρωξε, έσπρωξε, εγώ πόναγα, κατάφερε με τα πολλά και χώρεσε τον απινιδωτή, είπε “ράφτε τον” με ράψανε σταυροβελονιά, μ' έβγαλαν όξω, η γιατρός ήταν άφαντη και πικράθηκα που χωρίσαμε τόσο σύντομα χωρίς να ανταλλάξουμε απόψεις για τον οργασμό, δεν παρουσίασα εμφανείς επιπλοκές και με πήγαν στον θάλαμό μου.
Εκεί με περίμενε η λατρευτή μου σύνευνος ανακουφισμένη η ανόητη που θα ζούσα κι άλλο για να την τυραννήσω. Moυ είπε: “πώς νοιώθεις;” Tης είπα: “σκατά”, κατάλαβε κατόπιν τούτου πως είμαι απολύτως υγιής και ανακουφίστηκε η γυναίκα. Πείναγα τόσο με την αναγκαστική νηστεία πριν την εγχείρηση, που το φαί του νοσοκομείου μου φάνηκε γκουρμέ. Έφαγα και τον πουρέ και την κομπόστα και το ανάλατο κοτόπουλο και τα ανάλατα κολοκύθια και το ψωμάκι και τα καρότα. Ανάκατα. Οι υπόλοιποι του θαλάμου με κοίταζαν έκπληκτοι όσο τα κατασπάραζα. Ήθελα να φάω κι άλλα αλλά κανένας δεν μου έδινε το περίσσευμά του. Αυτό με πείραξε πολύ. Εμένα αν μου περίσσευε κάτι θα τους το έδινα. Βέβαια αυτό θα συνέβαινε σπάνια - γιατί η μαμά μου μου έλεγε πάντα: “ να τρως και την τελευταία μπουκίτσα σου για να μην μείνεις νάνος” κι εγώ πάντα άκουγα την μακαρίτισσα που ήτο σοφή μιας και παντρεύτηκε τον μπαμπά. Η πρόθεσίς μου όμως έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν των παρευρισκομένων. Ας είναι. Κατάπια την εμφανή περιφρόνηση των άλλων προς έναν λιμοκτονούντα και διαλογίστηκα περί του είναι, του γίγνεσθαι και των ορατών αδικιών στις καπιταλιστικές χώρες με σοσιαλιστικές κυβερνήσεις.
Είχα πάρει μαζί μου ένα διασκεδαστικό βιβλίο: To Ιβάν ο Τρομερός του Τρουαγιά για να ξεχαστώ, αλλά όταν έφτασα εκεί που πετούσε μικρός σκυλάκια από τα τείχη του Κρεμλίνου για να κάνει χάζι που τσακιζόντουσαν το βαρέθηκα. Ο Σωτηρόπουλος, ο Πατριαρχέας και ο Μανιάτης γράφουν ενδιαφέροντα πράγματα αλλά δεν είχα κομπιούτερ να τους απολαύσω. Το βράδυ ήταν κολασμένο. Η νάρκωση πέρασε κι εγώ έπρεπε να κοιτάζω το ταβάνι στα σκοτεινά όλη νύχτα και να κρατάω κολλημένο το κουλό μου πάνω στο σώμα για να μην ξεκολλήσουν τα ηλεκτρόδια. Το ότι είχα και λουμπάγκο δεν βοήθησε καθόλου. Ούρησα τέσσερις φορές στην πάπια και μια φορά ζήτησα να μου δώσουν ένα Depon. H νοσοκόμα το εκτίμησε δεόντως που την κουβάλαγα κάθε τρεις και δύο στον θάλαμο. Το πρωί με τάισαν φάρμακα, μου άλλαξαν τη γάζα που είχε ποτιστεί με το τίμιο αίμα ενός αγωνιστή της πανανθρώπινης λευτεριάς, με ενημέρωσαν τι πρέπει να κάνω από δω και μπρος και με απέδωσαν ελεύθερο στην κοινωνία να με βραχυκυκλώσει. Μου επέτρεψαν δε να σηκώνω και το χέρι μου μέχρι το ύψος του στήθους. Η νοσοκόμα χάρηκε που απαλλάχτηκε από έναν ακόμα ηλίθιο. Πόναγα.
Γύρισα σπίτι μέσα στην μαύρη κατάθλιψη επειδή δεν θα οδηγώ για ενάμιση μήνα και έκανα στη γυναίκα μου πως έπαθα συγκοπή για να γελάσουμε. Αυτή τσαντίστηκε. Γι αυτό λέω πως δεν καταλαβαίνω τις γυναίκες. Αργότερα θα της το ξανακάνω. Αν δεν γελάσει πάλι και με σκοτώσει, αντίο για πάντα.

(Για την αντιγραφή, Κ.Αντωνιάδης)

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Επιστολή αποχώρησης από τον ΣΥΡΙΖΑ



Τρίλοφος 12 Αυγούστου 2015

Προς την οργάνωση μελών ΣΥΡΙΖΑ Μίκρας
Σύντροφοι,
 Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει σήμερα στη Βουλή για ψήφιση το προϊόν ενός εκβιασμού (όπως ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας) από τους «εταίρους» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το τρίτο Μνημόνιο που επιβάλλεται στη χώρα μας μετά το 2010. Ένα Μνημόνιο που έρχεται σε αντίθεση με τη βούληση  του ελληνικού λαού όπως εκφράστηκε στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη με το συντριπτικό ΟΧΙ του 62% . Ένα Μνημόνιο χειρότερο  από τα δύο προηγούμενα, που έχει σκοπό  να ολοκληρώσει την καταστροφή  που αυτά ξεκίνησαν και που θα ολοκληρωθεί μ’ένα Grexit αναπόφευκτα . Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πέταξε στα σκουπίδια τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, προσχώρησε στο μπλοκ των Μνημονιακών δυνάμεων και με πάθος νεοφώτιστου ετοιμάζεται να εφαρμόσει την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική. Από την άποψη της Αριστεράς δεν μ’αφορά η κυβέρνηση (για να παραφράσω το λόγια του αείμνηστου Άγγελου Ελεφάντη) αλλά ούτε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει αναστείλει την λειτουργία του ως κόμμα (η Κεντρική Επιτροπή δεν έχει αποφασιστικό ρόλο και συνεδριάζει πλέον «κατόπιν εορτής» επικυρώνοντας τις αποφάσεις της κυβέρνησης). Για το λόγο αυτό θα παρακαλούσα πλέον να μην με υπολογίζετε ως μέλος του κόμματος.

Είμαι σίγουρος πως με τους περισσότερους από σας θα βρεθούμε ξανά στους δρόμους των αγώνων για την αξιοπρέπεια του λαού μας και τη Δημοκρατία!
Κώστας Αντωνιάδης
Μέλος του Συντονιστικού ΟΜ Μίκρας

Κοινοποίηση: Νομαρχιακή Β’ Θεσσαλονίκης, Λίτσα Αμμανατίδου, Σωκράτης Φάμελλος

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

Εκβιασμοί, πραξικοπήματα και άλλα παραμύθια...

Ανατρέχω στο (κομματικό μου) ημερολόγιο:


15 Ιουλίου* (σατανική ημέρα!) 2013 , ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε μια αδικαιολόγητη επίδειξη πυγμής απευθυνόμενος στον Παναγιώτη Λαφαζάνη (και στο Αριστερό Ρεύμα κατά συνέπεια) προκαλεί "όποιος θέλει κατεβάζει ξεχωριστή λίστα" για την εκλογή της ΚΕ! Περίπου οι μισοί σύνεδροι αποσύρονται από την αίθουσα του ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ που διεξάγεται το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ και πάνε στην αίθουσα που 48 ώρες πριν υποτίθεται πως αυτοδιαλύθηκε ο Συνασπισμός (ναι ο της Αριστεράς και της Προόδου!) για να αποφασίσουν αν θα ανεχθούν τον εκβιασμό ή θα διασπάσουν το κόμμα! Οι υπόλοιποι καθίσαμε στην αίθουσα και καπνίσαμε τόσα τσιγάρα που αν το μάθαινε ο Ηλίας Κανέλλης θα τον εχάναμε με βαρύ εγκεφαλικό! Για την ιστορία το Αριστερό Ρεύμα επανήλθε στην αίθουσα και τελικά κατέβασε ξεχωριστή λίστα... Το ηγετικό (αμέ!) κόμμα είχε γεννηθεί!
Παραμονές Δημοτικών Εκλογών 2014 στην Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ο τότε γραμματέας του κόμματος Δ.Βίτσας παρουσιάζει μια λίστα με 13 ονόματα (προϊόν μυστικών διαβουλεύσεων με Αριστερό Ρεύμα και Αν.Ελ., βλέπε Καρυπίδης!), στις (δικιολογημένες) αντιδράσεις των κεντρικοεπίτροπων το επιχείρημα υπέρ της αποδοχής της είναι "take it or leave it"! Σας θυμίζει Ντάισελμπλουμ; Σωπάτε καλέ, τα παραλέτε! (Αντίστοιχες μεθοδεύσεις και με την λίστα της Ευρωβουλής και των Δημοτικών Αρχόντων βεβαίως...)
3 Γενάρη 2015 και ενώ η χώρα βαδίζει για εκλογές και οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ συνεδριάζουν πυρετωδώς για να προτείνουν λίστες υποψηφίων βουλευτών ως όφειλαν ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ προκηρύσει Διαρκές Συνέδριο (Μικρή λεπτομέρεια, εντελώς αντικαταστατικά). Στη Σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής που προηγήθηκε (και ενώ έχουν καταφθάσει 3.500 σύνεδροι απ'όλη τη χώρα) ο Αλέξης Τσίπρας θέτει ως προϋπόθεση να αποφασίσει αυτός μόνος του για 50 θέσεις υποψηφίων Βουλευτών (μην επαναλαμβάνουμε τα ίδια, ούτε αυτό το προβλέπει το καταστατικό)! Στη δικαιολογημένη αντίδραση (πάλι!) των κεντικοεπίτροπων ο Αλέξιος "απειλεί" πως αν δεν του δώσουν το δικαίωμα θα το πάρει από το Διαρκές Συνέδριο. Και τότε έγινε το "θαύμα", η Κεντρική Επιτροπή υποχώρησε στην αξίωση (αναθέμα με αν κατάλαβα γιατί!) ο Αλέξιος πήρε αυτό που ήθελε, το Διαρκές δεν έγινε ποτέ, οι Σύνεδροι μετατράπηκαν σε παλαμακιστές και είχαν την χαρά(;) να απολαύσουν έναν εμπνευσμένο (λέμε τώρα!) λόγο του "ηγέτη". Ο ΣΥΡΙΖΑ ακυρώθηκε !


Τα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τα έχετε πρόσφατα: Συμφωνία γέφυρα 20ης Φλεβάρη νικήσαμε, εκλογή Πάκη ως ΠτΔ που ξανανικήσαμε κοκ Μη σας κουράζω...
  Έτσι, από νίκη σε νίκη,  φτάνουμε στο βράδυ της Τρίτης 15 Ιουλίου 2015 όπου μαθαίνουμε πως ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εκβιάστηκε 20 μέρες πριν από τους εταίρους (τι σόι εταιρία έχουμε με δαύτους πια;) με Υπερμνημόνιο (από δω και πέρα θα το λέμε Αγαπημόνιο ως καρπό του έρωτα μας με τους κανόνες της ΕΕ!) με την απειλή Grexit και το γνωστό ακαταμάχητο "take it or leave it" κι αυτός ...υπέκυψε! Προσέξτε, δεν κατήγγειλε τον εκβιασμό για να τον ακυρώσει και με την στήριξη της Βουλής, αλλά ζήτησε από την Εθνική Αντιπροσωπεία να τον νομιμοποιήσει! Πετώντας βέβαια (νομίζει!) στα σκουπίδια το συντριπτικό όχι του δημοψηφίσματος...
 Γιατί κύριε Πρωθυπουργέ; Τόση "τεχνογνωσία" σε εκβιασμούς εναντίον του κόμματος που έχετε την τιμή να προεδρεύετε γιατί την αφήσατε να πάει χαμένη; Θα έπρεπε να ξέρετε πια πως αποκρούονται οι εκβιασμοί! Τζάμπα τόση προπόνηση;

του Ειδικού Συνεργάτη
(Τι μόνο ο Κούλογλου; Έχω και γω!)



*Ο Ειδικός (αγνοώ σε τι!) Συνεργάτης δεν είναι σίγουρος για την ημερομηνία, αν δηλαδή ήταν 15 ή 16 Ιουλίου του 2013. Δεν του λέω πως το σωστό είναι 16 γιατί το 15 κάνει πιο δραματικό το άθλιο κείμενο του!
Κώστας Αντωνιάδης (εκβιαζόμενος αμέτρητες φορές εντός ΣΥΡΙΖΑ)

(Διορθωμένο στις 17 Ιουλίου 2015)